BERGAMA PSİKOLOJİ KÜTAHYA

Bugün, neredeyse herkesin yanlış anladığı, ulaşılmaz bir hedef gibi görülen bir konudan bahsedeceğiz: Özgüven. Siz de etrafınızda girdiği ortamı anında etkisi altına alan, hayır demekte zorlanmayan, hatalı olsa bile ayağa kalkmayı bilen o insanlara bakıp "Keşke benim de öyle bir özgüvenim olsa!" diyor musunuz? İşte tam bu noktada, o büyük yanılgıya düşüyoruz. Çoğumuz, özgüveni; kusursuz bir görünüşe, bankada yatan büyük paralara, sürekli gelen başarılara ya da doğuştan gelen

Danışanlarımla yaptığım görüşmelerde son yıllarda sıkça duyduğum bir cümle var: “Sadece bir el daha oynayıp kapatacaktım ama sabahı ettim.” Online oyunlar, eğlencenin ötesine geçerek birçok birey için bir kaçış alanına dönüşmüş durumda. Özellikle gençler ve ergenlerde bu durum giderek yaygınlaşıyor. Başlangıçta yalnızca stres atmak veya sosyalleşmek amacıyla oynanan oyunlar, zamanla kişinin yaşam dengesini bozan bir bağımlılığa dönüşebiliyor. Oyun dünyası, bireye; net hedefle

Ebeveynler, çocuklarını korumak ister; bu, sevginin en doğal halidir. Hiçbir anne baba çocuğunun üzülmesini, zorlanmasını ya da başarısız olmasını istemez. Ancak bazen, tam da bu iyi niyetli çabalar, çocuğun kendi gücünü keşfetmesini engelleyebilir. Korumak isterken kısıtlamak, yardım etmek isterken özgüveni zedelemek mümkündür. İşte bu noktada, “koruyucu ebeveynlik” dediğimiz yaklaşım fark edilmeden çocuktaki kaygının temellerini atabilir. Koruyucu ebeveyn, çocuğunun önündek